អនុវត្តតាមអនុសាសន៍របស់ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីថាបើចង់ឲ្យជីវភាពរបស់យើងមានការរីកចម្រើន ចូរនាំគ្នាដាំដំណាំរួមផ្សំបន្ទាប់ពីច្រូតកាត់រួម ចៀសវាងទុកដីឲ្យនៅទំនេរចោលឥតប្រយោជន៍ ដីក៏ទំនេរមនុស្សក៏គ្មានការងារធ្វើ។ យល់ច្បាស់ពីអនុសាសន៍នេះ ផ្ទៃដីចំនួន ២១ ហត នៅភូមិស្នោ ឃុំស្នោ ស្រុកព្រៃកប្បាសគ្របដណ្តប់ដោយដំណាំឆៃថាវបៃតងខ្ចីនិងកំពុងផ្តល់ផលឲ្យម្ចាស់យ៉ាងគាប់ប្រសើរ។
កាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីរួមដំណើរ ជាមួយមន្ត្រីជំនាញបានអញ្ជើញចុះទៅពិនិត្យការប្រមូលផលដំណាំយកមើម (ឆៃថាវ) និងជួបសំណេះសំណាលជាមួយកសិករ ១៥០នាក់។ លោកប្រធានមន្ទីរកសិកម្មខេត្តបានឲ្យដឹងថា នៅភូមិស្នោប្រជាកសិករចាប់ផ្តើមបង្កើតមុខរបស់ បន្ថែមក្រៅពីដំណាំស្រូវ គឺនាំគ្នាដំបន្ថែយកមើម (ឆៃថាវ) ស្ទើរតែគ្រប់គ្រួសារតាំងពីឆ្នាំ ២០១១ មកជាក់ស្តែងបច្ចុប្បន្ននៅទូទាំងភូមិស្នើផ្ទៃដីចំនួន ២១ ហត បានគ្របដណ្តប់ដោយដំណាឆៃថាវ។
ដើម្បីឲ្យការដាំដំណាំនេះត្រឹមមានការរីកចម្រើនត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេស ធានាគុណភាពនិងសុវត្ថិភាព ក្រុមមន្ត្រីជំនាញបានផ្តល់ការណែនាំបច្ចេក ទេសដល់កសិករដូចជាការដាំដុះ ការថែទាំង ការប្រើទឹក ការប្រើពូជ ជី ថ្នាំ ការធ្វើដី បញ្ហាជំងឺ សត្វល្អិតនិងវិធានការការពារ។
នាឱកាសនោះ ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីបានកោតសរសើរដល់បងប្អូនប្រជាកសិករ ដែលបានខិតខំរំដោះខ្លួនចេញពីភាពក្រីក្រតាមរយៈការបង្កើតមុខរបស់បន្ថែមក្រៅពីធ្វើស្រែ ហើយនេះមុខរបស់ កសិកម្មថ្មីមួយ ជួយបន្ថែមប្រាក់ចំណូលដល់គ្រួសារបានយ៉ាងប្រសើរ មិនតែប៉ុណ្ណោះដំណាំនេះជាស្បៀងសម្រាប់គ្រួសារទៀតផងព្រោះកាលណាលក់មិនអស់អាចយកវាមកកែឆ្នៃជាឆៃប៉ូវទុកបានច្រើនខែ។ ដើម្បីឲ្យអាជីពនេះមាននិរន្តរភាពទៅថ្ងៃអនាគតលោកបានណែនាំឲ្យ បងប្អូនរួបរួមគ្នាចងក្រងសហគមន៍ផលិតបន្ថែ ពីព្រោះពាក្យសហគមន៍មានន័យថាការរួបរួមសាមគ្គីគ្នាទាំងកាយចិត្ត ហិរញ្ញវត្ថុ និងបច្ចេកទេស ជាពិសេសជួយជំរុញកសិផលឲ្យដល់ទីផ្សារដោយមិនចាំបាច់ឆ្លងកាត់ឈ្មួញកណ្តាល។
មន្ទីរកសិកម្មខេត្ត ត្រូវសហការជាមួយនាយកដ្ឋានសាកវប្បកម្មនិងដំណាំរួមផ្សំរៀបចំវគ្គបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេស ដំណាំបន្លែដល់បងប្អូនកសិករនៅតំបន់នេះ។ មន្ទីរត្រូវជ្រើសរើសកសិករគំរូទៅធ្វើទស្សនកិច្ចដំណាំបន្លែចម្រុះនៅស្រុកស្អាង ភ្ជាប់នឹងរឿងនេះលោកសុំឲ្យកសិករធ្វើដំណាំឆ្លះ ទើបមិនជន់លើទីផ្សារ ចៀសវាងការឆ្លងជំងឺ និងជួយផ្តល់ជីសរីរាង្គឲ្យដីវិញដូចជាការដាំសណ្តែក ដំឡូងជ្វា ឱឡឹក និងត្រសក់។ល។ សុំឲ្យរៀនសូត្រពីការកែច្នៃជាឆៃប៉ូវទុកជាស្បៀងក្នុងគ្រួសារ ហើយទីផ្សារក៏ត្រូវការ គួររៀបចំស្តង់លក់រាយនៅជាប់ផ្លូវជាតិចាត់ទុកដូចជាការផ្សព្វផ្សាយផលិតផលក្នុងស្រុករបស់យើង។ ត្រូវរៀនសូត្រថែមទៀតពីការចាត់ចំណាត់ថ្នាក់មើមរបស់វាថ្នាក់លេខ ១ ២ និងលេខ ៣ ដើម្បីតម្រូវទៅតាមសេចក្តីត្រូវការទីផ្សារ។ ចំពោះកសិករមិនទាន់បានចាប់ផ្តើម គួរតែធ្វើពីព្រោះទីផ្សារនៅខ្វះបន្ថែគ្រប់ប្រភេទច្រើនណាស់ ហើយដែលភាគច្រើនត្រូវបាននាំចូលពីបរទេស។
